ในยุคนั้นทำให้สะพานเบลีย์มีลักษณะโครงสร้างที่แตกต่างกันออกไป

สำหรับสะพานเบลีย์ยุคสมัยนี้มีลักษณะโครงสร้างที่แตกต่างกัน สะพานเบอร์ลีย์ คอร์ดล่าง เสาและร็อดเฉียงเชื่อมบนคอร์ดล่าง ข้อต่อคาทอกที่ปลาย และรูเชื่อมต่อโครงถักของข้อต่อ คอร์ดเบลีย์ประกอบด้วยการรวม 10 แชนเนล (เรียงจากด้านหลังไปข้างหลัง) ในคอร์ดด้านล่าง เชื่อมรูกลมหลายแผ่นบนคอร์ดบนและล่าง จัดหาและเสริมความแข็งแกร่งของคอร์ด และรูโบลต์เชื่อมต่อแบบมัดสองชั้น บนคอร์ดก็ใช้เช่นกัน เพื่อเชื่อมต่อเฟรมสี่รูโบลต์, รูในแถวคู่หรือการเชื่อมต่อปล้องหลายมัด 2 รูที่มีหน้าตัดที่ปลายทั้งสองข้าง เมื่อใช้คานหลายแถวหรือคอลัมเบอรี่ จะต้องรองรับโครงถักหมวกเบเร่ต์ที่หุ้มข้อต่อด้านบนและด้านล่างที่ใช้เสริมแรง

ในคอร์ดล่าง แผ่นบีม 4 ชิ้น ร่องบน คานคงที่ในตำแหน่งคอร์ดบนและล่างของเครื่องบิน ที่ปลายช่องตาข่ายเหล็กยังมีก้านเชื่อมต่อรูวงรี ลม แกนแนวตั้งของ Bailey ประกอบด้วยรูสี่เหลี่ยมที่ด้านข้างคอร์ดด้านบนและด้านล่างของเสาใช้สำหรับติดตั้งคานเพื่อยึดคาน วัสดุ Bailey เป็นแผ่นเหล็ก 270 กก. ต่อเฟรม -321” เป็นสะพานเหล็กทางหลวงที่ประกอบขึ้น โดยมีลักษณะหลักคือ: องค์ประกอบที่เบา ง่ายต่อการถอดและประกอบ การปรับตัวที่แข็งแกร่ง โดยใช้เครื่องมือง่ายๆ และมนุษย์สามารถสร้างได้อย่างรวดเร็ว เหมาะสำหรับรถยนต์ขนาด 10, – 15, – 20, – 50, – 80 ราง พร้อมด้วยรถพ่วงขนถ่ายอื่นๆ อีก 5 ประเภท ความกว้างของทางเดินของสะพานคือ 3.7 ล้าน และถูกรวมเข้าด้วยกันเป็นสะพานคานแบบเรียบง่ายที่รองรับหลายช่วงและโครงสร้างสะพานคานต่อเนื่องในระยะทาง 9 ล้านถึง 63 ล้าน